«Πολλές φορές τίθεται το ερώτημα αν οι κληρικοί πρέπει να ασχολούνται με την πολιτική ή με τα εθνικά ζητήματα.
Η απάντηση εξαρτάται από το τι άποψη έχει ο καθένας για την Εκκλησία, αν τη θεωρεί κομματική οργάνωση, θρησκευτικό ή εθνικό σωματείο. Από ορθοδόξου πλευράς η απάντηση είναι πολύ απλή, ότι η Εκκλησία είναι πνευματική οικογένεια και πνευματικό θεραπευτήριο, μέσα στο οποίο υπάρχουν άνθρωποι όλων των πολιτικών παρατάξεων, και η οποία κινείται πάνω από εθνοφυλετισμούς. Οπως το κάθε νοσοκομείο δεν κάνει πολιτική ούτε εξυπηρετεί εθνικιστικούς σκοπούς, το ίδιο πρέπει να συμβαίνει και με την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Επομένως, οι κληρικοί δεν μπορούν να αναμειγνύονται σε κομματικές αντιπαραθέσεις, ούτε να "παράγουν" πολιτική. Ακόμη οι κληρικοί αγαπούν την πατρίδα τους, αλλά, επειδή η Εκκλησία κινείται πάνω και πέρα από εθνοφυλετισμούς, αλλά και από πατρίδες, και επειδή η ισορροπία δυνάμεων στον κόσμο και μεταξύ των κρατών γίνεται κάτω από ποικίλες εντάσεις και διάφορες σκοπιμότητες, γι' αυτό οι κληρικοί δεν μπορούν να ασχολούνται με την εξωτερική πολιτική μιας χώρας, που είναι αρμοδιότητα της νομίμου εξουσίας.
Το έργο των κληρικών είναι κατ' εξοχήν ομολογιακό και ποιμαντικό. Κινείται έξω από ποικίλα κομματικά χρώματα και διαφόρους εθνοφυλετισμούς».
Η απάντηση εξαρτάται από το τι άποψη έχει ο καθένας για την Εκκλησία, αν τη θεωρεί κομματική οργάνωση, θρησκευτικό ή εθνικό σωματείο. Από ορθοδόξου πλευράς η απάντηση είναι πολύ απλή, ότι η Εκκλησία είναι πνευματική οικογένεια και πνευματικό θεραπευτήριο, μέσα στο οποίο υπάρχουν άνθρωποι όλων των πολιτικών παρατάξεων, και η οποία κινείται πάνω από εθνοφυλετισμούς. Οπως το κάθε νοσοκομείο δεν κάνει πολιτική ούτε εξυπηρετεί εθνικιστικούς σκοπούς, το ίδιο πρέπει να συμβαίνει και με την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Επομένως, οι κληρικοί δεν μπορούν να αναμειγνύονται σε κομματικές αντιπαραθέσεις, ούτε να "παράγουν" πολιτική. Ακόμη οι κληρικοί αγαπούν την πατρίδα τους, αλλά, επειδή η Εκκλησία κινείται πάνω και πέρα από εθνοφυλετισμούς, αλλά και από πατρίδες, και επειδή η ισορροπία δυνάμεων στον κόσμο και μεταξύ των κρατών γίνεται κάτω από ποικίλες εντάσεις και διάφορες σκοπιμότητες, γι' αυτό οι κληρικοί δεν μπορούν να ασχολούνται με την εξωτερική πολιτική μιας χώρας, που είναι αρμοδιότητα της νομίμου εξουσίας.
Το έργο των κληρικών είναι κατ' εξοχήν ομολογιακό και ποιμαντικό. Κινείται έξω από ποικίλα κομματικά χρώματα και διαφόρους εθνοφυλετισμούς».
Σχόλια