Τελικά, τη γραφειοκρατία τη δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι, με την ανικανότητά μας: Παρουσιαστήκαμε σήμερα στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στα Τρίκαλα, προκειμένου να αναλάβουμε υπηρεσία για τη νέα σχολική χρονιά. Με το που μπήκαμε, είδαμε μια ουρά δεκάδων συναδέρφων. Μετά από πολλή ώρα φτάσαμε σ' ένα γραφείο και απλώς βάλαμε μια υπογραφή.
Εν συνεχεία, μας παρέπεμψαν σ' ένα δεύτερο γραφείο με παρόμοια ουρά. Εκεί, μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα, μας ρώτησαν αν θα θέλαμε να παρουσιαστούμε και να αναλάβουμε προσωρινά υπηρεσία στο σχολείο που ήμασταν και πέρυσι. Είπαμε ναι και... μας παρέπεμψαν σ' ένα τρίτο γραφείο!
Κάτω από παρόμοιες συνθήκες, μας ενημέρωσαν για ένα σεμινάριο για τα καινούργια βιβλία του Γυμνασίου και μας ενέγραψαν.
ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ δε σκέφτηκαν και δεν οργάνωσαν το πολύ απλό: Παρουσιαζόμαστε κατευθείαν στο σχολείο που ήμασταν πέρυσι και όλα γίνονταν πολύ απλά εκεί. Χωρίς ταλαιπωρία, χωρίς χάσιμο χρόνου, χρήματος, ψυχικής διάθεσης... για ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΣΥΝΑΔΕΡΦΟΥΣ!
Βέβαια, εκτός από ανικανότητα, το φαινόμενο δείχνει και κάτι άλλο: Θέλουν επίτηδες να δημιουργούν τέτοιες καταστάσεις, για να νιώθεις ότι εξαρτάσαι απ' αυτούς και τους έχεις ανάγκη. Ο νοών νοείτο...
Υ.Γ. Με τον άθλιο θεσμό διορισμού πολυτέκνων και το ανήθικο καπάρωμα εκ μέρους τους οργανικών θέσεων σε σχολεία που επιθυμούν, δε βλέπω να παίρνουμε οργανική θέση και το παραπάνω φαινόμενο θα διαιωνίζεται...
Σχόλια