Προχθές είχαμε πάει σ' ένα γάμο (επ' ευκαιρία, να ζήσουν τα παιδιά) και μετά το μυστήριο ήμασταν προσκαλεσμένοι και στο γλέντι. Εκεί βρεθήκαμε με διάφορους φίλους και ευχηθήκαμε στο ζευγάρι· παράλληλα όμως γίναμε μάρτυρες διάφορων ευτράπελων.
Κάποια στιγμή ήρθε στο γλέντι κάποιος ηγούμενος μοναστηριού των Μετεώρων και κάθισε ήσυχα και διακριτικά σε θέση που του υπέδειξαν. Μόλις όμως έγινε αντιληπτή η παρουσία του, ένας εσμός ανοήτων έκανε την εμφάνισή του και με σιχαμερή δουλοπρέπεια ήρθαν να πάρουν την ευχή του -στην πραγματικότητα να δηλώσουν υποτέλεια στην εκκλησιαστική εξουσία, δείχνοντας ταυτόχρονα στους άλλους ποιας εύνοιας τυγχάνουν. Το θέατρο του παραλόγου συμπλήρωσε και η άφιξη βουλευτού και μάλιστα υφυπουργού των οικονομικών, που έσπευσε να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τον ηγούμενο. Οι εξουσίες διπλασιάστηκαν και ο εσμός πλήθυνε!
Μάλιστα φίλος που καθόμασταν μαζί, αστειευόμενος, μου είπε πως είμαι τυχερός και μπορώ να ζητήσω όσα χρήματα θέλω απ' τον υφυπουργό οικονομικών. Του ανταπάντησα πως με τα προβλήματα που έχουν με τον προϋπολογισμό του 2009, που δεν τους βγαίνει με τίποτα, είναι πιθανό να μας βουτήξει όσα χρήματα έχουμε επάνω μας, παρά να μας δώσει κατιτίς!
Ευτυχώς, σε λίγη ώρα έφυγαν και συνεχίσαμε απερίσπαστοι το γλέντι μας...
Σχόλια