Η τρόικα και πάλι μαζί μας! Αλήθεια όμως, τι θα της πει η κυβέρνηση για τα πάρα πολλά εκατομμύρια που χρεώνεται ο ελληνικός προϋπολογισμός για τον πόλεμο στη Λιβύη; Θα της πει τίποτα, ή, από φοβικό σύνδρομο, θα κάνει το βλάκα;
Τα πράγματα τώρα είναι διαφορετικά από ότι σε όλες τις άλλες επισκέψεις της τρόικας. Σήμερα, το τελευταίο που θα επιθυμούσαν οι μεγάλες δυτικές δυνάμεις είναι μια Ελλάδα αποσταθεροποιημένη από πτώχευση. Γιατί; Επειδή ουδείς γνωρίζει πια πόσο θα κρατήσει και τι μορφή θα λάβει η περιπέτεια στη Βόρειο Αφρική. Κι αυτό είναι πολύ δυνατό χαρτί, αν θέλει και μπορεί η χώρα να το χρησιμοποιήσει. Ο «Θεός της Ελλάδας» που έλεγε ο Κολοκοτρώνης, όχι μόνον υπάρχει, αλλά έχει αρχίσει και κινείται… δραστήρια, ανατρέποντας άρδην τα δεδομένα την πιο κρίσιμη ώρα.
Η Ελλάδα είναι, αυτή τη στιγμή, το πιο σημαντικό σύνορο του δυτικού κόσμου. Στην πράξη, όχι στα λόγια. Συνεπώς, το τελευταίο που θα μπορούσαν σήμερα να επιθυμούν οι μεγάλες δυτικές δυνάμεις, οι ΗΠΑ, η Γαλλία, ή η Αγγλία, αλλά μαζί τους και το Ισραήλ, είναι μια Ελλάδα σε διάλυση.
Η Κρήτη - και όχι μόνο - διαδραματίζει ήδη καθοριστικό και ίσως αναντικατάστατο ρόλο στις διεθνείς εξελίξεις. Γι' αυτό και είναι στρατηγικά επικίνδυνο, λανθασμένο, ανόητο και αδιανόητο να καταρρεύσει σήμερα η Ελλάδα μόνο και μόνο επειδή αυτό θέλουν οι Γερμανοί για να υπηρετήσουν την ηγεμονική τους πολιτική εις βάρος της Ευρώπης.
Αν δεν διαβάσατε την πολύ σημαντική συνέντευξη του Γερμανού «γκουρού» της κοινωνιολογίας Ούλριχ Μπεκ στο «Βήμα της Κυριακής» και στον Νίκο Χειλά, με τίτλο «Θυμώνω που η Μέρκελ θέλει να κάνει την Ευρώπη Γερμανία», διαβάστε τη. Θα δείτε πώς, επιτέλους, στην ίδια τη Γερμανία σηκώνονται φωνές αντίδρασης για τη Μέρκελ που όπως λέει ο Μπεκ «η πολιτική της στοχεύει σε μια νέα γερμανική κυριαρχία με όπλο το ευρώ».
Με την υπόθεση της Λιβύης, η Ελλάδα ξεφεύγει από τη σφαίρα της αποκλειστικής πίεσης της γερμανικής πολιτικής και δένεται στρατηγικά ξανά με τις μεγάλες δυτικές δυνάμεις και τα πρώτης γραμμής συμφέροντά τους, με τις οποίες ιστορικά πάντα ήταν δεμένη πριν φτάσουμε στην απίθανη σημερινή κατάσταση που το Βερολίνο βρήκε τον τρόπο να κυριαρχήσει στην Ευρώπη.
Εκεί λοιπόν, στους δυτικούς συμμάχους που μας έχουν απόλυτα ανάγκη αυτή την ώρα και που τους έχουμε και εμείς πρέπει να αναζητήσουμε άμεσα τη διπλωματική, οικονομική και πολιτική στήριξη για να μείνει η Ελλάδα όρθια. Όχι στο Βερολίνο, το οποίο βλέπει τη χώρα μόνον ως πηγή προβλημάτων και ως μοχλό παραδειγματικής εφαρμογής του ηγεμονισμού του. Για άλλους, είμαστε καθοριστικός παράγοντας λύσεων. Αυτοί είναι οι αληθινοί σύμμαχοί μας, όπως ήταν πάντα.
Ένα μόνο πρέπει να κάνουμε: αντί να δεχόμαστε να μας πατάνε το κεφάλι σαν την οχιά οι πολιτικοί του Βερολίνου, όλα αυτά, να τα εξηγήσουμε εκεί που πρέπει. Ας φανταστούμε μόνο τι θα σήμαινε όλη αυτή η πραγματικότητα για έναν ηγέτη σαν τον Ελευθέριο Βενιζέλο και θα καταλάβουμε. Μπορούμε να κάνουμε πολιτική. Αρκεί να θέλουμε. Αλλιώς, όχι μόνον θα χάσουμε το παιγνίδι εντελώς, αλλά θα μας βάλουν να πληρώσουμε και τόκο για τα έξοδα του πολέμου. Και θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Σχόλια