Έξω!

Πολλοί με κατηγορούν που επιλέγω να βγαίνω μόνος μου έξω, να κάθομαι σε καφετέριες μόνος με το iPad μου και να διαβάζω ή να περιηγούμαι στο διαδίκτυο. Μου προσάπτουν αντικοινωνικές ή και μισάνθρωπες τάσεις...

Η αλήθεια είναι πως μετά από ένα συνεχές διδακτικό τετράωρο το πρωί κι ένα αντίστοιχο το απόγευμα, γενικά δεν είμαι και τόσο ενθουσιασμένος -για να το πω κομψά!- με την ιδέα να βρεθώ με κόσμο και να επικοινωνήσω. Όλη μου η ικμάδα έχει παρέλθει. Η μόνωση μου φαίνεται βολική επιλογή...

Μου αρέσει να βρίσκομαι μόνος σ' ένα τραπέζι μ' ένα καφέ -φραπέ κατά προτίμηση, χειμώνα καλοκαίρι!-, και να φτάνει ασθενής στ' αφτιά μου η βοή του ομιλούντος περιρρέοντος πλήθους καθώς και η μουσική του καταστήματος σαν αύρα που δε δύναται να διαπεράσει τους ακουστικούς μου πόρους και να με επηρεάσει ενσυνείδητα...