Να με συγχωρέσουν οι πάσης φύσεως εραστές της λεγόμενης «Ημέρας της Ποίησης» για τη βαθύτατη αντίθεσή μου (τοποθετημένη στις παρυφές του σνομπισμού) για αυτό το εαρινό πανηγύρι.
Σε μια χώρα όπου τα γράμματα και οι τέχνες έχουν καιρό τώρα ευτελισθεί από την πολιτεία (=υπουργείο Παιδείας και υπουργείο Πολιτισμού) αυτές οι εκδηλώσεις δεν έχουν κανένα νόημα.
Τουναντίον προσφέρουν άλλοθι σε πολλούς. Όσο για τους αναγκαστικά περιφερόμενους ποιητές μας στα μαζικά μέσα μεταφοράς (όπως είδαμε να γίνεται και με τον αυστηρά αυτοεγκλωβισμένο Κ. Π. Καβάφη) σημειολογικά (που λένε) θα λέγαμε πως δεν διαφέρουν από τα διαφημιζόμενα απορρυπαντικά. Αν η ποίηση συνιστά μίμηση πράξεως σπουδαίας και τελείας, η «Ημέρα της Ποίησης» δείχνει πομπωδώς μια θλιβερή, συχνά χυδαία και βάναυση απομίμηση αυτής της ιερής πράξεως.
Γιώργης Γιατρομανωλάκης (καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας και συγγραφέας), εφ. Το Βήμα, 21/3/2014
Σχόλια