Τις προάλλες είχα βάλει στους μαθητές της Α' Λυκείου ν' ακούσουν μελοποιημένη ποίηση (όπως συχνά κάνω). Μεταξύ άλλων, ακούσαμε και αρκετά τραγούδια απ' τον Μεγάλο Ερωτικό του Χατζιδάκι.
Ενώ οι περισσότεροι παρακολουθούσαν με ενδιαφέρον και κάποιοι απλώς αδιάφορα (ωραία, χάνουμε μάθημα -Νεοελληνική Λογοτεχνία), ορισμένοι αντέδρασαν. "Α, κύριε, τι ύπνο μάς βάλατε ν' ακούσουμε; Δεν έχετε κάνα Νίνο;"
Προσπάθησα κάτι να ψελλίσω για την αλλοτρίωση που έχουν υποστεί κυρίως από την τηλεόραση, καθώς και να υπερασπιστώ την επιλογή μου, μιλώντας σε μουσικό και λογοτεχνικό επίπεδο. Όταν κατάλαβα ότι προσπαθούσα να πείσω πως ο Χατζιδάκις είναι καλύτερος από το Νίνο, μούντζωσα τον εαυτό μου και σιώπησα.
Μπορεί οι αντιδράσεις να ήταν από λίγους, γεννούν όμως μια απογοήτευση. Δεν πρέπει να επιτρέψω να με καταβάλει. Πρέπει οι καθηγητές να επιμείνουμε και να συνεχίσουμε...
Σχόλια
Μεγάλη συζήτηση....