Ζήτω οι παρελάσεις! Ή, µάλλον, ζήτω η κατάργηση των παρελάσεων! Διότι εξαιτίας αυτήςτης κατάργησης, πέρυσι και φέτος, γλιτώσαµε κάµποσα εκατοµµυριάκια που τόσο τα έχουµε ανάγκη! Πάρτε, παρακαλώ, χαρτί και µολύβι: γιατην παρέλαση της 25ης Μαρτίου στην Αθήνα ξοδέψαµε πέρυσι 750.000 ευρώ (ΓΕΣ), 308.000 ευρώ (ΓΕΝ) και 695.000 ευρώ (ΓΕΑ)! Δηλαδή, σχεδόν δύο εκατοµµύρια (1.753.000). Αλλά είχαµε και συνέχεια. Για την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου (Θεσσαλονίκη) πληρώσαµε: 430.000 ευρώ το ΓΕΣ,468.000 το ΓΕΝ και 415.000 το ΓΕΑ. Μάνι µάνι, άλλα 1.313.000ευρώ. Σύνολο,3.066.000. «Σπουδαίοι» δεν είµαστε;
Πολλοί, βέβαια, θα τα βάλουν µε τον Βενιζέλο που βρίσκεται πίσω από αυτή την απόφαση. Αλλοι όµως – και θα είναι οι διπλάσιοι και δεκαπλάσιοι – θα θυµηθούν τα τεράστια ποσά που ξοδεύαµε σε παρελάσεις, Γιουροβίζιον, στις απερίγραπτες γιορτές της χούντας για την «Πολεµική ΑρετήτωνΕλλήνων», στις «Ολυµπιάδες του Τραγουδιού» κ.λπ., στο Παναθηναϊκό Στάδιο και θα βράζουν από την οργή.
Ωραίο, πάντως, θα ήταν να βγουν ο Βενιζέλος και ο Μπεγλίτης και να πουν ότι και φέτοςπαρήλασαν µόνο πεζοπόρα τµήµατα καιδεν έγινε το ταρατατζούµ των προηγούµενωνχρόνων όχι γιαλόγους οικονοµίας, αλλά διότι πιστεύουµε ότι οι στρατιωτικές παρελάσεις δεν προσφέρουν τίποτα, άσχετααν υπάρχουν κάποιοι που υποστηρίζουν ότι «ενισχύουν το φρόνηµα του λαού»!
Στρατιωτικές παρελάσεις,µε άρµατα, πυραύλους και αεροπλάνα, κάνουν πλέον δυο τρεις χώρες σε όλοµ τον κόσµο. Για µπούγιο. Την ιστορία, µου φαίνεται, την άρχισε ο Χίτλερ. Κι από ‘κεί, πήραµε αµπάριζα κι εµείς – όπως και πολλοί άλλοι – καιβγήκαµε µε τασηµαιάκια στα χέρια. Με στριµωξίδι στις κεντρικές λεωφόρους. Καιεκατοµµύρια «Ζήτω» και χειροκροτήµατα ανά πάσα στιγµή...
Αντίθετα, χαίροµαι πολύ τις παρελάσεις των µαθητών και των µαθητριών. Μόλις που έχει αρχίσειη άνοιξη, η φύση τρελαίνεται, οι χυµοί της ζωής την κατακλύζουν και ταπαιδιά, οι έφηβοι,η ελπίδα µας, µας ποτίζει όλους αισιοδοξία, ακόµη και σε δύσκολους καιρούς, όπως οι τωρινοί. Τι πιο όµορφο, αλήθεια, από ένα δεκαοκτάχρονο κορίτσι, ένα δεκαοκτάχρονο αγόρι που βαδίζει, σηµαιοστολισµένο από τα ένδοξα νιάτα του, στην Πανεπιστηµίουµε το βλέµµα όλο ίσια µπροστά, στο µέλλον!
Λευτέρης Παπαδόπουλος, εφ. Τα Νέα, 25/3/2011
Σχόλια