Η συνέχιση της συνεργασίας της ελληνικής κυβέρνησης με την τρόικα είναι φανερό ότι έχει αρχίσει να γίνεται προβληματική.
Σταδιακά, λαμβάνει διαστάσεις άγνωστες αλλά και επικίνδυνες για τη χώρα. Η εκ μέρους των ευρωπαίων εταίρων μας βοήθεια ήταν σε κάθε περίπτωση αξιέπαινη, αφού μας δάνεισαν ένα μεγάλο ποσό, ώστε για τρία τουλάχιστον χρόνια να μην έχουμε ανάγκη «τις αγορές» για να καλύψουμε τις δανειακές μας ανάγκες. Παράλληλα, αναλάβαμε ορισμένες υποχρεώσεις εκσυγχρονισμού της οικονομίας μας, ώστε να γίνει σύγχρονη, παραγωγική και ανταγωνιστική. Προς την κατεύθυνση αυτή, οι συμβουλές της τρόικας θα ήταν πολύτιμες.
Μέχρι εδώ κανείς δεν μπορεί να έχει αντίρρηση, αρκεί η παρουσία τους να έμενε στο επίπεδο των συμβούλων. Εξαρχής όμως φάνηκε ότι η τρόικα και όσοι ευρίσκονται εμπρός και πίσω από αυτήν είχαν την αντίληψη του «αποικιοκράτη».
Το θεμελιώδες λάθος του μνημονίου ήταν ότι ζητάει πολλά πράγματα σε μικρό χρονικό διάστημα. Ζητάει μηδενισμό του ελλείμματος εντός τριετίας. Πέρυσι μειώσαμε το έλλειμμα πέντε ποσοστιαίες μονάδες. Παγκόσμιος άθλος. Στην αρχή μάς επαίνεσαν, ύστερα μας είπαν ότι έπρεπε περισσότερο. Νέα μέτρα, νέο μνημόνιο, νέο δάνειο και αποκρατικοποιήσεις! Πουλήστε ΔΕΗ, πουλήστε ποτάμια, αποθέματα λιγνίτη, αργότερα ίσως και πετρελαίου και αερίου και ουρανίου, γιατί όχι και χρυσού. Πουλήστε ΟΤΕ, πουλήστε αεροδρόμια και λιμάνια, κυρίως το αεροδρόμιο της Αθήνας. Πουλήστε το Ελληνικό, πουλήστε, πουλήστε. Για να γίνουν όλα γρήγορα, δημιουργήστε μια εταιρεία με ξένους «ειδικούς» (!) όπως έγινε με την πρώην ανατολική Γερμανία. Από όλα αυτά, προκύπτει ότι η τρόικα και οι εταίροι δανειστές μας έχουν άλλους σκοπούς. Θέλουν να μας λεηλατήσουν τον εθνικό πλούτο!
Ό,τι δεν μπόρεσε ή δεν ολοκλήρωσε το Γ' Ράιχ. Αυτό δεν λέγεται αλληλεγγύη αλλά τοκογλυφία. Κάπως έτσι δεν κάνουν οι τοκογλύφοι; Τα ίδια και σε μας τους εταίρους τους, που πριν από 30 χρόνια ξεκινήσαμε μια μακρά πορεία ειρηνικής και ισότιμης συνεργασίας, σύμφωνα με τη Διακήρυξη του Ρομπέρ Σουμάν;
Για τους λόγους αυτούς, πρέπει να ζητήσουμε από την τρόικα να φύγει αμέσως από τη χώρα. Είναι πρόσωπα ανεπιθύμητα. Τους θέλαμε ως συμβούλους, συμπαραστάτες, συνεργάτες. Οχι επιθεωρητές, τοκογλύφους, τιμωρούς. Ξέρουμε ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις έκαναν λάθη που ο ελληνικός λαός, με τη βοήθειά τους, θέλει να διορθώσει. Δεν θέλει όμως να ξεπουλήσει τον εθνικό του πλούτο και να θέσει σε κίνδυνο το εθνικό και δημόσιο συμφέρον.
Το πρόγραμμα εξυγίανσης της ελληνικής οικονομίας χρειάζεται συνολικά δέκα χρόνια για να επιτύχει, χωρίς να γεμίσει η Αθήνα νεκρούς, όπως τότε κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Μειώσαμε το έλλειμμα 5 μονάδες. Η προσπάθεια θα συνεχιστεί, με ή χωρίς την τρόικα, αλλά ο ετήσιος στόχος δεν θα πρέπει να είναι πέραν τον δύο μονάδων. Ελλειμμα 10% έχουν όλα τα κράτη-μέλη, ακόμη και η Γερμανία. Το 2020 θα έχουμε μηδενίσει το έλλειμμα. Χωρίς οξύτητες και ακραίες συνέπειες. Το ίδιο και με τη μείωση των δημοσίων δαπανών. Κάθε άσκοπη δαπάνη πρέπει να περικόπτεται αμέσως. Χρειαζόμαστε δημοσιονομική πειθαρχία. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει με την απόλυση 150.000 υπαλλήλων. Είναι και αυτοί άνθρωποι, πρέπει να ζήσουν. Αν σταματήσουν πραγματικά οι προσλήψεις επί πέντε έτη, τότε θα επιτευχθεί ο στόχος.
Τι θα γίνει όμως αν διώξουμε την τρόικα; Πώς θα πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις; Πρώτα απ' όλα, πρέπει να απαλλαγούμε από το σύνδρομο της ενοχής και το φόβο ότι αν διώξουμε την τρόικα πάει χαθήκαμε. Αν προβάλουμε τις θέσεις μας με πιστικό τρόπο, θα βρούμε πολλούς υποστηρικτές, ακόμα και στη Γερμανία. Δεύτερον, το πρόβλημα της Ελλάδος δεν είναι μόνο ελληνικό αλλά και συστημικό της ΟΝΕ, αφορά και άλλες χώρες, ήδη τρεις, και αργότερα κι' άλλες. Πρέπει να δημιουργήσουμε μέτωπο μαζί τους. Τρίτον, η μη καταβολή της δόσης δεν θα φέρει τη χρεοκοπία της Ελλάδος μόνο, αλλά και της ευρωζώνης, γι' αυτό δεν θα μας εγκαταλείψουν. Δεν θέλουμε να αθετήσουμε τις υποχρεώσεις μας. Απλώς ζητάμε ανθρωπινότερους όρους για να μην θρηνήσουμε νεκρούς. Τέταρτον, στη χειρότερη περίπτωση, υπάρχουν και άλλοι λαοί που θα μας βοηθήσουν.
Τέλος, από πότε ο οφειλέτης μπορεί να γίνεται δανειστής; Η Γερμανία χρωστάει στην Ελλάδα τεράστια ποσά από τις γερμανικές αποζημιώσεις. Η χώρα αυτή επαναενοποιήθηκε και πρέπει να τις καταβάλει άμεσα. Μέχρι να γίνει αυτό, η Ελλάδα να μην εξοφλήσει καμία υποχρέωσή της προς τη Γερμανία, τουναντίον, να εκχωρεί προς τρίτους απαιτήσεις της κατά της Γερμανίας για εξόφληση οφειλών της. Αρκετά πια οι ανοχές, υπάρχουν και όρια.
Σταδιακά, λαμβάνει διαστάσεις άγνωστες αλλά και επικίνδυνες για τη χώρα. Η εκ μέρους των ευρωπαίων εταίρων μας βοήθεια ήταν σε κάθε περίπτωση αξιέπαινη, αφού μας δάνεισαν ένα μεγάλο ποσό, ώστε για τρία τουλάχιστον χρόνια να μην έχουμε ανάγκη «τις αγορές» για να καλύψουμε τις δανειακές μας ανάγκες. Παράλληλα, αναλάβαμε ορισμένες υποχρεώσεις εκσυγχρονισμού της οικονομίας μας, ώστε να γίνει σύγχρονη, παραγωγική και ανταγωνιστική. Προς την κατεύθυνση αυτή, οι συμβουλές της τρόικας θα ήταν πολύτιμες.
Μέχρι εδώ κανείς δεν μπορεί να έχει αντίρρηση, αρκεί η παρουσία τους να έμενε στο επίπεδο των συμβούλων. Εξαρχής όμως φάνηκε ότι η τρόικα και όσοι ευρίσκονται εμπρός και πίσω από αυτήν είχαν την αντίληψη του «αποικιοκράτη».
Το θεμελιώδες λάθος του μνημονίου ήταν ότι ζητάει πολλά πράγματα σε μικρό χρονικό διάστημα. Ζητάει μηδενισμό του ελλείμματος εντός τριετίας. Πέρυσι μειώσαμε το έλλειμμα πέντε ποσοστιαίες μονάδες. Παγκόσμιος άθλος. Στην αρχή μάς επαίνεσαν, ύστερα μας είπαν ότι έπρεπε περισσότερο. Νέα μέτρα, νέο μνημόνιο, νέο δάνειο και αποκρατικοποιήσεις! Πουλήστε ΔΕΗ, πουλήστε ποτάμια, αποθέματα λιγνίτη, αργότερα ίσως και πετρελαίου και αερίου και ουρανίου, γιατί όχι και χρυσού. Πουλήστε ΟΤΕ, πουλήστε αεροδρόμια και λιμάνια, κυρίως το αεροδρόμιο της Αθήνας. Πουλήστε το Ελληνικό, πουλήστε, πουλήστε. Για να γίνουν όλα γρήγορα, δημιουργήστε μια εταιρεία με ξένους «ειδικούς» (!) όπως έγινε με την πρώην ανατολική Γερμανία. Από όλα αυτά, προκύπτει ότι η τρόικα και οι εταίροι δανειστές μας έχουν άλλους σκοπούς. Θέλουν να μας λεηλατήσουν τον εθνικό πλούτο!
Ό,τι δεν μπόρεσε ή δεν ολοκλήρωσε το Γ' Ράιχ. Αυτό δεν λέγεται αλληλεγγύη αλλά τοκογλυφία. Κάπως έτσι δεν κάνουν οι τοκογλύφοι; Τα ίδια και σε μας τους εταίρους τους, που πριν από 30 χρόνια ξεκινήσαμε μια μακρά πορεία ειρηνικής και ισότιμης συνεργασίας, σύμφωνα με τη Διακήρυξη του Ρομπέρ Σουμάν;
Για τους λόγους αυτούς, πρέπει να ζητήσουμε από την τρόικα να φύγει αμέσως από τη χώρα. Είναι πρόσωπα ανεπιθύμητα. Τους θέλαμε ως συμβούλους, συμπαραστάτες, συνεργάτες. Οχι επιθεωρητές, τοκογλύφους, τιμωρούς. Ξέρουμε ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις έκαναν λάθη που ο ελληνικός λαός, με τη βοήθειά τους, θέλει να διορθώσει. Δεν θέλει όμως να ξεπουλήσει τον εθνικό του πλούτο και να θέσει σε κίνδυνο το εθνικό και δημόσιο συμφέρον.
Το πρόγραμμα εξυγίανσης της ελληνικής οικονομίας χρειάζεται συνολικά δέκα χρόνια για να επιτύχει, χωρίς να γεμίσει η Αθήνα νεκρούς, όπως τότε κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Μειώσαμε το έλλειμμα 5 μονάδες. Η προσπάθεια θα συνεχιστεί, με ή χωρίς την τρόικα, αλλά ο ετήσιος στόχος δεν θα πρέπει να είναι πέραν τον δύο μονάδων. Ελλειμμα 10% έχουν όλα τα κράτη-μέλη, ακόμη και η Γερμανία. Το 2020 θα έχουμε μηδενίσει το έλλειμμα. Χωρίς οξύτητες και ακραίες συνέπειες. Το ίδιο και με τη μείωση των δημοσίων δαπανών. Κάθε άσκοπη δαπάνη πρέπει να περικόπτεται αμέσως. Χρειαζόμαστε δημοσιονομική πειθαρχία. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει με την απόλυση 150.000 υπαλλήλων. Είναι και αυτοί άνθρωποι, πρέπει να ζήσουν. Αν σταματήσουν πραγματικά οι προσλήψεις επί πέντε έτη, τότε θα επιτευχθεί ο στόχος.
Τι θα γίνει όμως αν διώξουμε την τρόικα; Πώς θα πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις; Πρώτα απ' όλα, πρέπει να απαλλαγούμε από το σύνδρομο της ενοχής και το φόβο ότι αν διώξουμε την τρόικα πάει χαθήκαμε. Αν προβάλουμε τις θέσεις μας με πιστικό τρόπο, θα βρούμε πολλούς υποστηρικτές, ακόμα και στη Γερμανία. Δεύτερον, το πρόβλημα της Ελλάδος δεν είναι μόνο ελληνικό αλλά και συστημικό της ΟΝΕ, αφορά και άλλες χώρες, ήδη τρεις, και αργότερα κι' άλλες. Πρέπει να δημιουργήσουμε μέτωπο μαζί τους. Τρίτον, η μη καταβολή της δόσης δεν θα φέρει τη χρεοκοπία της Ελλάδος μόνο, αλλά και της ευρωζώνης, γι' αυτό δεν θα μας εγκαταλείψουν. Δεν θέλουμε να αθετήσουμε τις υποχρεώσεις μας. Απλώς ζητάμε ανθρωπινότερους όρους για να μην θρηνήσουμε νεκρούς. Τέταρτον, στη χειρότερη περίπτωση, υπάρχουν και άλλοι λαοί που θα μας βοηθήσουν.
Τέλος, από πότε ο οφειλέτης μπορεί να γίνεται δανειστής; Η Γερμανία χρωστάει στην Ελλάδα τεράστια ποσά από τις γερμανικές αποζημιώσεις. Η χώρα αυτή επαναενοποιήθηκε και πρέπει να τις καταβάλει άμεσα. Μέχρι να γίνει αυτό, η Ελλάδα να μην εξοφλήσει καμία υποχρέωσή της προς τη Γερμανία, τουναντίον, να εκχωρεί προς τρίτους απαιτήσεις της κατά της Γερμανίας για εξόφληση οφειλών της. Αρκετά πια οι ανοχές, υπάρχουν και όρια.
Παναγιώτης Κανελλόπουλος (Καθηγητής Δικαίου της Ε.Ε. στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, κατόχου ευρωπαϊκής έδρας Jean Monnet), εφ. Ελευθεροτυπία, 29/5/2011
Σχόλια