ΚΕΙΜΕΝΟ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ
ΑΠΟ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ – ΔΙΟΡΘΩΤΕΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ
Φίλοι, συνάδελφοι, γονείς και μαθητές μας.
Σε σχέση με τα θέματα των φετινών Πανελλαδικών Εξετάσεων στα «Μαθηματικά και Στοιχεία Στατιστικής», εκτιμούμε τα εξής:
1ο: Ο χαρακτήρας και το περιεχόμενο των θεμάτων είναι ξένο είτε αντίθετο με τους σκοπούς και τις στρατηγικές, που δηλώνονται από τις διδακτικές οδηγίες του Υπουργείου και από την ύλη και το περιεχόμενο του σχολικού βιβλίου.
2ο: Παραβιάζεται η συνταγματική αρχή της ισοτιμίας μεταξύ των υποψηφίων, καθώς:
(α) τα παιδιά που προέρχονται από την θεωρητική κατεύθυνση δεν έχουν τις πληροφορίες, την εμπειρία και την εξάσκηση που απαιτεί αυτό το επίπεδο θεμάτων.
(β) το επίπεδο δυσκολίας των θεμάτων στα άλλα τρία μαθήματα επιλογής Γενικής Παιδείας είναι σαφώς και πανθομολογούμενα πολύ κατώτερο από αυτό των Μαθηματικών και Στοιχείων Στατιστικής.
3ο: Το λάθος στο υποερώτημα Δ3, στα θέματα Μαθηματικών για τους μαθητές των Εσπερινών Γενικών Λυκείων και ΕΠΑΛ, επιβεβαιώνει και υπογραμμίζει τις παραπάνω εκτιμήσεις. Ταυτόχρονα δείχνει την πραγματική «ευθύνη» που οι «αρμόδιοι» αντιμετωπίζουν τους μαθητές μας, ιδιαίτερα το πιο αδύνατο οικονομικά τμήμα τους, ειδικά μέσα την ίδια τη διαδικασία των Πανελλαδικών Εξετάσεων.
Εγείρονται λοιπόν με εκκωφαντικό τρόπο τα παρακάτω θέματα:
· Ποιοι, με ποια κριτήρια (είτε με ποια συμφέροντα) καθορίζουν το χαρακτήρα και το περιεχόμενο των θεμάτων των Μαθηματικών στις Πανελλαδικές Εξετάσεις;
· Ποιοι έχουν την ευθύνη της παραβίασης της συνταγματικής αρχής της ισοτιμίας μεταξύ των υποψηφίων; Πώς θα αποκατασταθούν οι θιγόμενοι (παιδιά και οικογένειες) από την παραβίαση αυτή;
· Με ποιες αρχές και κατευθύνσεις θα μπει ο εκπαιδευτικός την καινούργια χρονιά για να διδάξει τα Μαθηματικά και Στοιχεία Στατιστικής σε μια τάξη Γενικής Παιδείας; Θα τηρήσει τις επίσημες οδηγίες, που αναδεικνύουν πράγματι την ουσία του μαθήματος και απευθύνονται στο σύνολο των μαθητών, αλλά δεν τους προετοιμάζουν κατάλληλα για τέτοια θέματα στις πανελλαδικές εξετάσεις; Ή θα παραβιάσει ουσιαστικά τις αρχές του λειτουργήματός του, απευθυνόμενος σε μια μικρή μερίδα μαθητών με θέματα αντίστοιχα αυτών των Πανελλαδικών, αγνοώντας τους υπόλοιπους μαθητές και στρεβλώνοντας την ουσία ενός μαθήματος Γενικής Παιδείας;
Ποιος θα πάρει την ευθύνη για την ωμή παραβίαση των δικαιωμάτων των μαθητών σε οποιαδήποτε από τις παραπάνω περιπτώσεις;
· Ποιοι, ειδικά σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς, χρησιμοποιούν τις Πανελλαδικές Εξετάσεις για να υποβαθμίσουν, να δυσφημίσουν το δημόσιο σχολείο και το έργο που γίνεται μέσα σ’ αυτό και να πουν στους γονείς και στα παιδιά: «Το σχολείο είναι ανεπαρκές. Ψάξτε λύσεις έξω από αυτό»;
Συνήθως (τουλάχιστο στα αστυνομικά μυθιστορήματα) το κίνητρο οδηγεί στους ενόχους. Εδώ υπάρχει κανείς να ψάξει για τον ένοχο (πρόβλημα ασύγκριτα ευκολότερο από τα θέματα των Πανελλαδικών);
· Μαζί με τα παραπάνω ερωτήματα και μέσα από αυτά, τίθεται στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας το μέγα θέμα: Τι διδάσκονται τα παιδιά μας στα σχολεία και για ποιους λόγους; Ποιοι το καθορίζουν και με ποια συμφέροντα; Πού αποσκοπεί το εξετασιοκεντρικό και εξοντωτικό για τα παιδιά και τις λαϊκές οικογένειες σύστημα εκπαίδευσης στη χώρα μας; Ποια είναι η θέση του εκπαιδευτικού (που ενοχοποιείται για τα πάντα), σε ποιες γραμμές ισορροπεί, γιατί και από ποιους υπονομεύεται το έργο του;
Ποιοι είναι τελικά οι «επίορκοι λειτουργοί», που πρέπει όχι μόνο η Παιδεία μας, αλλά το σύνολο της κοινωνίας να αποβάλλουν από το σώμα τους;
Απευθύνουμε τα παραπάνω ερωτήματα κατ’ αρχάς στους καθ’ ύλην αρμόδιους. Και δευτερευόντως, σε όσους τους αναδεικνύουν, τους στηρίζουν και κάνουν τα παπαγαλάκια τους (για να μην χρησιμοποιήσουμε την πιο δόκιμη λαϊκή έκφραση). Σε όλους αυτούς που έχυσαν (και σε κάθε ευκαιρία χύνουν) μαύρο δάκρυ (και ακόμα πιο μαύρο δηλητήριο) στο όνομα των παιδιών και των οικογένειών τους, για την «αναστάτωση» που προκαλεί η όποια διαμαρτυρία, ο όποιος αγώνας (ή έστω η απλή αναγγελία του) ενάντια στην πολιτική που δημιουργεί τα πραγματικά προβλήματα στην Παιδεία και στην κοινωνία.
Πού είναι τώρα η ευαισθησία τους; Πού είναι τα παχιά λόγια; Πού είναι η άμεση, στρατιωτικού τύπου κινητοποίησή τους;
Επειδή όμως δεν περιμένουμε τίποτα από αυτούς, απευθύνουμε αυτή την πληροφόρηση, την φωνή και την αγωνία μας στα παιδιά μας και στους γονείς.
Φίλοι γονείς, μαθητές – παιδιά μας,
είναι πρωταρχικά δικό σας θέμα να αναζητήσετε την άρση της αδικίας. Είναι όμως ταυτόχρονα και θέμα όλων μας να βρούμε κοινούς δρόμους συμπόρευσης για να αρθούν οι αιτίες πρόκλησης αυτών και όλων των άλλων παρόμοιων φαινομένων στην Παιδεία και στην κοινωνία μας συνολικά.
Απευθυνόμαστε ταυτόχρονα στους επιστημονικούς και συνδικαλιστικούς φορείς: Στους Συλλόγους Γονέων, στα δεκαπενταμελή μαθητικά συμβούλια, στις ενώσεις των καθηγητών και στην ΟΛΜΕ, στην Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία, στην Ένωση της Διδακτικής των Μαθηματικών, στους πανεπιστημιακούς δασκάλους, στον Συνήγορο του Πολίτη. Στον όποιο ανεξάρτητο φορέα μπορεί να προσδώσει το κύρος του, να ενώσει τη φωνή και τη δύναμή του σε αυτή τη διαμαρτυρία και στην απαίτηση να σταματήσει αυτή η αδικία και να άρουμε τις αιτίες που οδηγούν σε αυτήν.
Μαζί με την παραπάνω ανοιχτή επιστολή – διαμαρτυρία, θα κυκλοφορήσουμε στα σχολεία, στις γειτονιές, στον τύπο, στο διαδίκτυο ένα αντίστοιχο κείμενο υπογραφών διαμαρτυρίας.
Ας ενώσουμε όλοι τις φωνές και τις προσπάθειές μας.
Καλή δύναμη.
Σχόλια