«Μαντρί στον Όλυμπο, στάνη στην Γκιώνα...»
Χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια μνημόνιο, έπρεπε να μειωθεί 25% το ΑΕΠ της Ελλάδας και να φτάσουμε αισίως σε 1.700.000 ανέργους για να ξεσηκωθούν οι βουλευτές.
Αλλά γιατί ξεσηκώθηκαν; Μήπως για τις μειώσεις στους μισθούς και τις απολύσεις; Μήπως για την περικοπή των συντάξεων; Μήπως για την έλλειψη ρευστότητας στην αγορά;
Για τίποτε από όλα αυτά. Ξεσηκώθηκαν μόλις η Πολιτεία είπε να φορολογήσει τα αγροτικά ακίνητα και την αγροτική γη.
Διότι, ως γνωστόν, στην Ελλάδα η φορολόγηση είναι αποκλειστικό προνόμιο των μισθωτών και συνταξιούχων. Οι υπόλοιποι δεν πρέπει να βάλουν καν το χέρι στην τσέπη!..
Έτσι μερικά εκατομμύρια έλληνες φορολογούμενοι που εδώ και τρία χρόνια πληρώνουν με χίλιες δυσκολίες το ειδικό τέλος ακινήτων για το διαμερισματάκι τους υποχρεούνται να παρακολουθούν ένα κακόγουστο πολιτικό θέατρο με στάνες, μαντρότοιχους και θερμοκήπια τα οποία διεκδικούν το αφορολόγητο - προφανώς επειδή βρίσκονται σε άλλη χώρα...
Παραδόξως δεξιοί και αριστεροί βουλευτές βγήκαν σφιχταγκαλιασμένοι στο αντάρτικο με μια αποφασιστικότητα και μια ομοψυχία που το ελληνικό γένος δεν είχε επιδείξει ούτε επί γερμανικής κατοχής στον Όλυμπο και στην Γκιώνα.
Οι δεξιοί κλαίγονται πως, αν οι αγρότες βάλουν το χέρι στην τσέπη, «θα μας πάρουν με τα πιστόλια» και «θα πάμε στο 5% να γίνουμε ΠαΣοΚ», ενώ οι αριστεροί, με πρώτο τον Π. Λαφαζάνη, αποφαίνονται μαρξιστικά ότι πρέπει να φορολογείται μόνο το εισόδημα από τα ακίνητα και όχι η ακίνητη περιουσία - όποια κι αν είναι αυτή.
Πράγματα πρωτοφανή και πρωτάκουστα.
Τα οποία συμβαίνουν βεβαίως σε μια χώρα όπου η φαύλη Πολιτεία έχει επιτρέψει τόσα χρόνια σε μεγάλες κοινωνικές ομάδες (όπως, ας πούμε, οι αγρότες...) να μη μετέχουν στην κατανομή των φορολογικών βαρών. Και άντε τώρα να τους βάλει στο κόλπο!
Υπόψη ότι στα 3,5 δισ. έσοδα από τον ενιαίο φόρο ακινήτων που έχει εγγράψει η κυβέρνηση μόνο 300 εκατομμύρια προέρχονται από αγροτική γη και αγροτικά ακίνητα - λιγότερο από το 10% του συνόλου!..
Αλλά για το υπόλοιπο 90% δεν μιλάει κανείς βουλευτής, πλην ελαχίστων.
Τα 3,2 δισ. που προσδοκά να μαζέψει η κυβέρνηση από τα αστικά ακίνητα θεωρούνται περίπου δεδομένο. Για τα τριακόσια εκατομμύρια που υπολείπονται έχει στηθεί ολόκληρος καβγάς.
Υπόψη επίσης ότι οι βουλευτές βρίσκουν και τα κάνουν.
Διότι η κυβέρνηση γνώριζε εδώ και έναν χρόνο ότι οφείλει να ετοιμάσει τον ενιαίο φόρο ακινήτων. Αλλά τον παρουσίασε μόλις την τελευταία στιγμή και τον έφτιαξε κυριολεκτικά στο πόδι.
Πού είναι η απλή και δίκαιη φορολογία που μας είχαν υποσχεθεί; Πού είναι οι ειδικοί στα φορολογικά που θα την έφτιαχναν; Πού είναι η φορολογική μεταρρύθμιση που όλο έρχεται και όλο δεν φτάνει;
Αλλά κάπως έτσι η βουλευτική φαυλότητα καταφέρνει να κρύβεται πίσω από την κυβερνητική προχειρότητα.
Προσχηματικά ίσως αλλά κρύβεται.
Και επιστρατεύει ελιές και ροδάκινα, στάνες και θερμοκήπια, μαντρότοιχους και μαντριά, όχι για να βελτιώσει την απόδοση και τη δικαιοσύνη του νέου φόρου αλλά για να αμφισβητήσει την αναγκαιότητά του στις αγροτικές περιοχές.
Να προστατεύσει, με άλλα λόγια, τους «δικούς» της.
Πείτε μου τώρα αν μια χώρα με αυτή την κοινωνική λογική και με τέτοιο πολιτικό προσωπικό μπορεί να βγει από την κρίση.
Ή μάλλον πείτε μου κάτι χειρότερο: αν μια χώρα με αυτές τις προδιαγραφές δικαιούται να βγει από την κρίση...
Σχόλια